Bijzondere vondst in vijver roept veel vragen op

"Schatvondst in Doesburg", zo begint de gemeente Doesburg afgelopen weekeinde een bericht op Facebook. In een vijver is een grote, oude portemonnee gevonden propvol met zilverkleurige muntjes. Die vondst roept veel vragen op: wat is het? hoe oud is het? waarom lag het in de vijver? hoe kostbaar is het?

Als er in de Gelderse Hanzesteden Doesburg en Zutphen iets in de grond gevonden wordt, kom je op zoek naar antwoorden vanzelfsprekend uit bij stadsarcheoloog Michel Groothedde. Toen hij over de vondst hoorde en een foto zag, sprong hij in de auto, want zo'n soort vondst komt ook hij niet iedere dag tegen: "Soms heb je dat. Zo vind je in je hele carrière nooit een muntschat of word je er niet mee geconfronteerd. In Doesburg kregen we wel een hele bijzondere."

Vol verwachting ging de archeoloog op pad om die ogenschijnlijk bijzondere vondst goed te bekijken: "De vage foto die ik op de app kreeg, wees op een knipportemonnee. Zo'n ouwe-opoe-portemonnee. Die stond open en er staken allemaal zilverkleurige schijfjes uit. Maar onder de modder, want het was letterlijk uit de vijver gehaald."

Hij dacht oude guldens uit de tijd van koningin Wilhelmina aan te treffen, maar toen hij de portemonnee in handen kreeg, vielen hem al direct wat vreemde zaken op aan de munten: "Wat raar. Die zijn allemaal even groot. Het zijn geen guldens en ze zijn heel licht. Het lijkt wel aluminium. Dus we hebben het meegenomen. En vervolgens kwamen we erachter dat daar honderden aluminium schijfjes inzaten. En die blijken allemaal gestanst te zijn uit een grote aluminium plaat. Dus eigenlijk een soort industrieel afval. Zo lijkt het."

Groothedde probeert een idee te vormen over de raadselachtige portemonnee en oppert: "Die zijn waarschijnlijk tot de verbeelding gaan spreken bij kinderen. Die hebben de schijfjes verzameld en in een hele oude portemonnee gedaan." Maar hij weet evengoed dat het verhaal ook totaal anders kan zijn: "En dan zeg ik kinderen, maar dat ligt misschien voor de hand, he. Een spannend verhaal met blinkende schijfjes die je dan verstopt als een soort piratenschat. Maar het kan natuurlijk ook een grap zijn van een volwassen iemand, die denkt 'daar tuinen ze later vast nog wel een keertje in'."

Maar zoiets moet het zijn, volgens de archeoloog: "Alleen al om het feit dat aluminium natuurlijk geen oud materiaal is. Oma's knip is ook niet honderden jaren oud, dus iets twintigste-eeuws. En de rioolbuis waar die inzat, die uitkwam op één van die vijvers, daar zat die in verstopt. We weten dat dat gebied zo rond 1980 is aangelegd, toen zijn de vijvers gemaakt. Dus het kan eigenlijk onmogelijk ouder zijn dan de jaren 80."

Toch is Groothedde niet teleurgesteld als hij tot de conclusie moet komen dat het niet om een kostbare, eeuwenoude schat gaat: "Een archeoloog is nooit per se op zoek naar het mooiste en het duurste, maar altijd naar het verhaal erachter. En dan is dit als 'een schat' ook een intrigerend verhaal. Degene die het verstopt heeft, een grote kans dat die nog gewoon rondloopt. En nu misschien wel lachend denkt 'ze zijn er ingetuind'."

Het is dus duidelijk niet oud en niet kostbaar. Maar wat is het dan? Groothedde wil graag ook antwoorden krijgen op een hele serie vragen: "Wie heeft die schat verstopt? En waarom? Waren het kinderen die nu veertigers zijn? Of is het inderdaad een volwassene die inmiddels een zestiger of een zeventiger is? Was het een geintje?"

Mensen met antwoorden kunnen zich melden bij het stadhuis van Doesburg.